Ik zag het woord Europa voorbijkomen en kon niet laten te klikken op de link van een Chineestalige zender in Amerika. Een ‘analist’ sprak over de verhouding tussen Amerika en andere landen. Hij spreekt natuurlijk vanuit het oogpunt van Amerika omdat hij zelf een Amerikaan is.
Na het zien van dat filmpje weet ik niet of ik daar blij mee moet zijn. Die man bevestigde namelijk mijn gedachten over de verhouding Europa en Amerika. In de Amerikaanse samenleving zijn er veel problemen aan de gang. Op economische vlak gaat daar ook minder maar de ernstige problemen zullen later pas zichtbaar zijn. Die vertraging is mogelijk omdat Amerika steeds geld is blijven drukken. Daarnaast heeft Amerika nu extra inkomsten gezien de extra investering in defensie van Europese landen. Amerika is namelijk een belangrijke wapenleverancier.
Die ‘analist’ zei letterlijk: vroeger kon je beter geen vijand zijn van Amerika. Nu kun je beter geen bondgenoot zijn van Amerika. Indirect erkende hij dat Europa in de huidige positie is beland mede door Amerika. Hij zei ook dat Biden binnen korte tijd meerdere platformen heeft geïnitieerd met verschillende landen buiten Europa, speciaal voor China. Ik dacht bij mezelf: dus nu kliekjes vormen tegen China. Straks kan hij die kliekjes ook gebruiken tegen Europa. Dit is dus blijkbaar hoe Amerika te werk gaat. Zogenaamde samenwerking is eigenlijk samenzwering. En hij wil daarin vooral de leidende positie hebben. Die ‘analist’ vertelde trots dat Amerika erg goed is in het bespioneren en heeft alle landen goed in de gaten. Ook weet Amerika de verkregen informatie goed in zijn voordeel te gebruiken. Ik dacht gelijk: hoe veilig is Europa of Nederland onder de geavanceerde spionageactiviteiten van Amerika? Als Europa Amerikaanse instructie opvolgt dan is er niets aan de hand. Als Europa zijn eigen gang gaat, dan kan Amerika ons dus ook wat aan doen. Er zijn nog meer zaken onthuld maar ik zal hier niet te lang bij staan.
In tegenstelling tot Amerika zijn de economische problemen nu al duidelijk merkbaar in ons dagelijks leven. De waarde van Euro’s is gedaald. Wij hebben te kampen met allerlei uitdagingen in het land. In een ander filmpje werd er gezegd dat EU nu op een cruciaal beslismoment staat. Als EU nog steeds besluit met zijn sanctiepakket door te zetten, dan kan het tij niet meer gekeerd worden. De economie in Europa zal in een (diepe) dal komen. De onvrede en onrust in de samenleving binnen Europa zullen toenemen. Volgens mij zien alle Europese leiders dit ook aankomen maar zijn genoodzaakt een bepaalde keuze te maken, of de huidige koers voort te zetten. Ook hebben wij Amerika gewoon nodig nu. Hoe zijn we op deze doodlopende weg beland?
De relatie tussen Europa en Rusland snap ik ook niet. Wat let EU om een goed gesprek te voeren met Poetin zonder partijtje te trekken? Wel zou zo’n gesprek al moeten plaatsvinden nog voordat de sancties ingevoerd worden. Ik ken het westen: hun aanpak is veroordelen, overtuigen, beïnvloeden en bijsturen. Is het krijgen van gelijk belangrijker dan al die mensenlevens? Toen zag ik de foto’s van Merkel voorbijkomen. Ik dacht: zou EU anders in de wedstrijd zitten als Merkel nog steeds voor het zeggen had? Wat als Merkel het gesprek gevoerd had met Poetin helemaal aan het begin? Ik sluit niet uit dat Merkel de situatie binnen Europa al zag aankomen. Zij had deze dag waarschijnlijk geprobeerd te vertragen. Zij wist naar welke richting zij stap voor stap dingen voor elkaar moest krijgen, op een treffende manier. Er is natuurlijk een verschil tussen willekeurig of doelgericht stappen zetten. Dat doel of die positie, waar je wel of vooral niet wilt zijn, moet lang van tevoren helder zijn. Ik denk dat het geen toeval is. De oorlog tussen Oekraïne en Rusland is begonnen na het vertrek van Merkel. Waarschijnlijk heeft Poetin toch wel respect gehad voor Merkel - zij die de masculiniteit en femininiteit goed in balans heeft.
Een zwak punt van westerse democratie is het veelvuldig wisselen van leiders. Een goede en vertrouwde leider kan de stabiliteit in het land vergroten. Niet voor niets is er sprake van grote eenheid in sommige landen, wat de buitenstaanders ook mogen vinden van hen. Een land waar eenheid heerst is veel beter bestand tegen externe bedreigingen. In landen waar leiders niet gerespecteerd en steeds van hun positie gehaald worden, rennen de mensen alleen maar rond als een kip zonder kop. In deze bewogen tijdperk moeten wij erg leunen op parate kennis, inzichten, wendbare organisaties, flexibele en kundige mensen. Er is weinig tijd en ruimte voor misstappen of twijfels. Het is denk ik voor iedereen wel duidelijk: externe bedreigingen en instabiele binnenlandspolitiek gaan absoluut niet samen. Als ik naar het lot van de Britse en Italiaanse premier kijk en hun land, dan denk ik dat Nederland zich gelukkig mag prijzen met onze lang zittende premier. Naast het vertrek van Merkel en de zwakkere positie van Macron in zijn eigen land, moet Nederland internationaal gezien wel de nodige houvast bieden als één van de pioniers en initiatiefnemers van EU. Ondanks wisselende kabinetten en vele moeilijke perioden weet heel Nederland dat wij altijd op onze premier kunnen rekenen. Onze premier heeft eerder bewezen dat hij in staat is met zijn team, Nederland door de economische crisis maar ook de coronacrisis te loodsen. Hij kent alle ins en outs over Nederland, en buitenland. Zo kan hij zijn kennis en ervaring delen met het huidige kabinet, of eventueel met andere Europese regeringsleiders. Vergeleken met andere Europese landen die misschien nog veel moeten leren en experimenteren met hun nieuwe of kort zittende premier, heeft Nederland een zichtbare voorsprong. Of Nederland zijn gunstige positie weet te behouden en eventueel naar een hoger niveau te tillen, is afhankelijk van de wijsheid en verstandigheid van Nederlandse kiezers straks.
Wat de steun aan Oekraïne betreft kunnen we nu helaas niet meer van richting veranderen. Wij zitten al op een doodlopende weg. Ik hoop dat Nederland maar ook Europa leert van wat nu is gebeurd. Het is net als schaken: Je hoeft alleen een verkeerde stap te zetten, dan ben je gedoemd te verliezen op het einde. Soms kan één stap al bepalend zijn voor het hele verloop daarna.
Het heeft weinig zin om achteraf te helpen, te repareren, te veroordelen of te straffen. Verlies en pijn zijn al geleden. Schade is al aangericht. Vertrouwen is al geschonden. Wij moeten eens keer leren: beter voorkomen dan genezen. Oorlog en conflict zijn te voorkomen.
Reactie plaatsen
Reacties